Excursie over bitloze western hoofdstellen
Bitloze western hoofdstellen worden vaak gezien als een vriendelijker alternatief in vergelijking met hoofdstellen met bitten. Dit is echter niet altijd het geval. Om het gewenste zachte effect van een bitloos hoofdstel te bereiken, worden ervaren ruiters benodigd met een fijne hand en een onafhankelijke zit, zodat de communicatie tussen paard en ruiter theoretisch onafhankelijk van de teugelhulpen werkt. Het vereist dus veel Horsemanship – een empathische relatie tussen paard en ruiter – zodat de hulpen in de kleinst mogelijke doses worden gegeven en begrepen.
Even over de geschiedenis van het bitloos rijden: al in tal van oude rijculturen bestonden om verschillende redenen bitloze varianten. Dit vanwege de schaarste aan materialen, of omdat metalen voorwerpen verboden waren als teken van onderdrukking door de Spaanse conquistadores, zoals bij de Vaqueros het geval was.
De hedendaagse bekende bitloze hoofdstellen, die in de western ruitersport worden gebruikt, vinden hun oorsprong in de oude Californische rijstijl, die werd gevormd door de eerder genoemde Vaqueros. Zij vonden alternatieven om aan de materiële beperkingen van de conquistadores te ontsnappen en gebruikten onder meer de bosal, die in een vergelijkbare vorm al in Noord-Afrika en het nabije oosten werd gebruikt in de tijd voor de geboorte van Christus.
Bitloze hoofdstellen worden tegenwoordig gebruikt door ruiters die op zoek zijn naar alternatieven om verschillende redenen – vaak omdat ze geloven dat bitloze hoofdstellen „vriendelijker“ zijn, of om paarden met gebitsproblemen of een extreem gevoelige mond een alternatief te bieden voor het rijden met een bit. Hoewel bitloze hoofdstellen zachter zijn voor de mond, kunnen ze ook een scherp effect hebben; vooral op het gevoelige neusbeen, als ze verkeerd gebruikt worden en met ruwe ruiterhulpen.
Eigenlijk maakt niet uit of je met of zonder bit rijdt. Op de voorgrond is altijd de voorwaarde en doel om als ruiter het paard zo zacht mogelijk te beïnvloeden, vooral als het gaat om teugelhulpen. Bitloze hoofdstellen vereisen net als hoofdstellen met bit een fijne hand, die er alleen in combinatie met andere hulpen ertoe leidt dat het paard gevoelig reageert op de hulpen.
In het volgende laten we jou kennismaken met de meest populaire bitloze hoofdstellen in het western rijden:
Bosal / Californische hackamore
De bosal – ook wel Californische hackamore genoemd – bestaat uit de bosal – de gevlochten neusriem, die gemaakt is van echte runderhuid. Mecate – dit is het hoofdstel, die op een speciale manier wordt geknoopt aan de zogenaamde hielknoop onder de kin van de bosal. Hanger – de lederen riem, die dient als kopstuk en „ophanging“ voor de bosal. Soms komen ook combinaties met conventioneel hoofdstel voor.
De Mecate bestond vroeger uitsluitend uit staarthaar en was nogal hard en onbuigzaam en ronduit „stekelig“. In de meeste gevallen was een zachte aanraking van de hals met de teugels voldoende om het paard de aanraking te doen vermijden. Deze vorm van hulp via de hals van het paard wordt in het western rijden ook wel Neck Reining genoemd.
Naast het effect van de teugels op de hals van het paard is bij de bosal het effect van de neusriem bepalend. De bosal is relatief stijf, zodat er nog veel ruimte is tussen de neusriem en het hoofd van het paard. De beweging van de teugels creëert druk op de bosal, die het paard vermijdt.
Gevoelige neus
Houd er rekening mee dat het neusbeen van het paard extreem gevoelig is en dat je zachte signalen moet gebruiken om je paard niet te beschadigen. Een te harde teugel met een bosal kan – zoals bij alle bitloze hoofdstellen – niet alleen de neus van het paard afstompen, maar zelfs leiden tot blessures zoals botschade! Bovendien moet je de bosal alleen gebruiken als je paard zelfstandig is aan de hulpen en met impulsen gereden kan worden. Een bosal is niet geschikt voor het rijden in permanent contact.
Let op:
Er wordt aangeraden om de betreffende reglement over western rijden vooraf goed te raadplegen, over de regels, de voorwaarden en wat wel of niet is toegestaan.
Waar moet ik op letten bij de aankoop en het gebruik van de bosal?
- In tegenstelling tot andere bitloze versies, zoals het geknoopte halster, geldt voor het bosal: hoe zwaarder en dikker de kwaliteit, hoe intensiever het effect is op het paard. Bij de training van jonge paarden gebruikt men bijvoorbeeld aanvankelijk stevigere varianten en gaat men over op dunnere en lichtere naarmate het paard gevoeliger wordt. De dikte van de bosal wordt gemeten in inches. Standaard bosals zijn meestal 5/8 inch dik. Let op het gewicht van de mecate, die door de neerwaartse trek ook meer druk kan uitoefenen op de neusriem.
- De kwaliteit van de bosal is zeer belangrijk, vooral de neusriem kan te veel schuren bij ongeschikt materiaal. De neusriem is traditioneel en doelmatig gemaakt van runderhuid, terwijl de mecate nu vaak ook van katoen of nylon is gemaakt en veel zachter en comfortabeler aanvoelt, niet alleen voor het paard maar ook voor de ruiterhand.
- De bosal moet aangepast zijn aan de vorm van het hoofd van je paard en mag niet te strak zitten, aangezien de speling bepalend is voor de invloed. Het paard moet alleen op bepaalde punten signalen ontvangen en niet permanent in contact staan met de bosal. Veelal kan het goed in de juiste vorm worden gebogen. Let op de twee-vinger regel. Twee vingers breed afstand van het jukbeen en twee vingers breed afstand tussen de mecate en de kin van het paard.
Waarom is de hanger altijd zo dicht bij het oog?
Doordat de bosal niet precies om het hoofd van het paard wordt vastgemaakt, maar gewoon door middel van de hanger naar beneden „hangt“ en de neus van het paard met veel speling omsluit, ligt de lederen riem van de hanger vaak vrij dicht bij de ogen van het paard. Als je paard daar gevoelig voor is, kun je een zogenaamde Tie Back gebruiken, die als het ware als wangstuk functioneert.
Het binden van een mecate
Sidepull
De sidepull is een van de bekendste en meest voorkomende bitloze hoofdstellen. Het wordt gebruikt door zowel western ruiters als dressuur-, vrijetijds- en trailruiters. In principe is het geconstrueerd als een conventionele neusriem en heeft het een beweegbare ring tussen de neusriem en de kinriem, waaraan de teugels worden bevestigd.
Zoals de naam al zegt, werkt de sidepull zijdelings op het paard en brengt de trekkracht over op de neusriem. Oorspronkelijk werd het gebruikt door western ruiters om jonge paarden in te werken, om ze te ondersteunen bij het aanleren van de rijhulpen in combinatie met dij- en gewichtshulpen. Het effect hangt sterk af van het ontwerp van de neusriem. Een brede neusriem van zacht leder verdeelt de druk beter dan een smal en rond gestikt neusstuk.
Varianten van runderhuid of touw hebben door hun materiaalsamenstelling ook meer effect op de neus en zorgt daarom voor nog meer gevoeligheid bij het geven van hulpen van de zijde van de ruiter en een gevoeligere acceptatie van hulpen van de zijde van het paard.
Waarop moet ik letten bij de aankoop en het gebruik van de sidepull?
- Als je een sidepull koopt, zorg er dan voor dat deze perfect bij je paard past. Aangezien het effect voornamelijk door de neusriem komt, mag hij niet te diep zijn en moet hij 2 vingers breed zijn onder het jukbeen.
- Houd bij het kiezen van een sidepull rekening met het karakter van je paard en het trainingsniveau van jou en je paard. Is je paard erg temperamentvol en heeft daarom duidelijkere impulsen nodig bij het geven van de hulpen? Heeft hij eerder bitloos gereden en is hij al bekend met de bitloze hulpen? Reageert hij gevoelig op je hulpen? Wat is het opleidingsniveau van jullie als paard-ruiterpaar? Heb je een fijne hand met de hulpen?
- Voor sidepull-beginners wordt in de meeste gevallen een bredere neusriem aanbevolen. Heb je daarentegen een zeer temperamentvol paard, dan is een smallere variant van runderhuid of touw beter om gerichter te kunnen optreden. Dit vraagt dan weer een fijne en degelijk getrainde ruiter.
- Vraag je vooraf af in welke rijstijl je met de sidepull wilt rijden. Dressuurmatig rijden is mogelijk, mits de sidepull een brede en zachte neusriem heeft. Bij de smalle versies van touwmateriaal werkt het constante contact averechts en kan het paard pijn lijden. In dit geval wordt de western rijstijl met selectieve hulpen aan de overigens lange teugels aanbevolen.
- Aangezien de invloed van de sidepull naar de zijkant is gericht, is de bemiddeling van teugelhulpen bij het stoppen vrij gering. Voordat je de sidepull gebruikt, moet je er zeker van zijn dat je paard goed kan stoppen met gewichtshulpen, zelfs zonder teugelhulpen.
Let op:
Er wordt aangeraden om de betreffende reglement over western rijden vooraf goed te raadplegen, over de regels, de voorwaarden en wat wel of niet is toegestaan.
Mechanische Hackamore
De mechanische hackamore heeft een hefboomwerking die inwerkt op neus, kin en hals en daardoor een scherp effect heeft. Het meest opvallende kenmerk van een mechanische hackamore zijn de schachten, die op afstand worden gehouden door een dwarsbalk onder de kin. Om te voorkomen dat ze kantelen, wordt een mechanische hackamore slechts met één hand bereden. Zelfs de kleinste impulsen bereiken het paard op de aangrijpingspunten, zodat een hoog niveau van training vereist is voor het paard en vooral voor de ruiter. Een hackamore wordt vaak gebruikt om de snelheid van zeer temperamentvolle paarden te reguleren.
Waar moet ik op letten bij de aankoop en het gebruik van een mechanische hackamore?
- Vraag hiervoor je trainingsniveau van jou en jouw paard af. Fijne hulpen zijn essentieel om effectief te werken met de hackamore. Bij verkeerd gebruik en met te veel impuls kan de hackamore grote schade aanrichten – vooral aan de gevoelige neus van het paard – en leiden tot ernstig letsel.
- Welke rijstijl volg je? Houd er rekening mee dat de mechanische hackamore slechts met één hand wordt bereden. Het is niet mogelijk om met het paard in contact te rijden, want permanente druk van deze rijstijl werkt averechts.
- Hoe langer de kostuum, hoe scherper de hackamore. De hefboomwerking neemt toe met de lengte van de kostuum.
Let op:
Er wordt aangeraden om de betreffende reglement over western rijden vooraf goed te raadplegen, over de regels, de voorwaarden en wat wel of niet is toegestaan.
Paardrijden met een touwhalster – kan dat?
Het touwhalster vindt zijn oorsprong in het western rijden en is nog steeds een populair hulpmiddel voor grondwerk en dergelijke. In Horsemanship wordt het geknoopte halster ook gebruikt voor training op het paard – bijvoorbeeld als een zogenaamde Natural Hackamore. In dat geval wordt een leidtouw aan het geknoopte halster bevestigd met een speciale techniek die lijkt op mecate. Inmiddels zijn er ook speciale geknoopte halsters of trail riding halstersets die voorzien zijn van ringen voor het bevestigen van teugels.
Net als bij andere bitloze hoofdstellen moet worden opgemerkt dat het geknoopte halster bij verkeerd gebruik aanzienlijke schade kan veroorzaken en daarom alleen thuishoort in ervaren handen die er een fijne invloed op het paard mee kunnen uitoefenen.
Door de aard van het touw en de geringe dikte van het touw heeft een ruk aan het geknoopte halster een punctueel en direct effect, terwijl de druk beter verdeeld is bij een conventioneel stalhalster met bredere riemen.
Daarom geldt ook voor het rijden met een geknoopt halster: Het trainingsniveau van paard en ruiter moet op een hoog niveau liggen. Het paard moet reageren op de fijne hulpen van de ruiter, zodat zachte en gevoelige communicatie kan plaatsvinden.
Bitloze hoofdstellen bij Kramer Paardensport
-
STONEDEEK
sidepull Basic
39,90 €
-
STONEDEEK
5.0
3
knopenhalster-set All-in-One
26,90 €
5.0 3
-
STONEDEEK
Sidepull Soft
49,90 €
-
TWIN OAKS
5.0 1
trekkinghoofdstel Nevada
69,90 €
5.0 1
-
SILK STEEL
hackamore
39,90 €
-
SILK STEEL
hackamore imitatiebont
39,90 €
-
TWIN OAKS
4.0
1
Trekkinghalster 3 in 1
34,90 €
4.0 1
Houd je altijd aan de wedstrijdregels
Vooral in de westerse paardensport zijn er verschillende regels die moeten worden hanteerd, afhankelijk van welke vereniging de show organiseert. Daarom wordt aangeraden om de betreffende reglement over western rijden vooraf goed te raadplegen, over de regels, de voorwaarden en wat wel of niet is toegestaan.
Zorg ervoor dat je, voordat je aan een wedstrijd deelneemt, het toepasselijke wedstrijdreglement controleert en vraag eventueel aan de organisator welke uitrusting is toegestaan!