Hulpteugels
- Veelgestelde vragen
- Welke soorten hulpteugels zijn er?
- Hoe gebruik je hulpteugels op de juiste manier?
- Welke hulpteugels zijn geschikt voor longeren?
- Hoe werken den verschillende hulpteugels?
- Welke hulpteugels gebruik je op het platteland?
Welke soorten hulpteugels zijn er?
De martingaal kan ook tot de hulpteugels worden gerekend. Maar omdat het een andere uitwerking heeft, neemt het een bijzondere plaats in onder de hulpteugels.Hulpteugels hebben de taak het paard te ondersteunen bij zijn training of correctie. Bedenk dat hulpteugels geen deel uitmaken van de basisuitrusting, maar, zoals hun naam al duidelijk maakt, bedoeld zijn als hulpmiddel. In tegenstelling tot teugels zijn hulpteugels geen directe verbinding tussen de hand van de ruiter en de mond van het paard. Door hun verschillende knikken worden verschillende trainingsdoelen nagestreefd.
Hoe gebruik je hulpteugels op de juiste manier?
Zoals hun naam al doet vermoeden, worden hulpteugels alleen gebruikt om de ruiter en het paard te ondersteunen. Het grootste gevaar bij het gebruik van hulpteugels is ze te strak vast te gespen, waardoor de beweging van het paard wordt beperkt. Als gevolg daarvan kan het paard zijn spieren niet meer correct aanspannen en ontspannen. Dit leidt tot een verkeerde bespiering van verschillende delen van het lichaam, wat op lange termijn gevolgen kan hebben voor de gezondheid.
Let daarom altijd op de juiste sluiting en lengte van de hulpteugels, die afhangen van het type hulpteugel en het trainingsdoel. Praat hierover met je rij-instructeur, trainer of een ervaren ruiter. Onze medewerkers geven je graag advies in een MEGA STORE bij jou in de buurt.
Welke hulpteugels zijn geschikt voor longeren?
Als je het correct gebruikt, is longeren een belangrijke en waardevolle oefening in paardentraining en -correctie. Het paard kan leren zijn rug te buigen en zijn nek te strekken zonder het gewicht van de ruiter. Aangezien er geen direct contact is tussen paard en ruiter, is het voor het paard gemakkelijk om zich af te werpen en de oefening te vermijden. Veel paarden lopen dan met hun hals naar buiten, hun rug doorgedrukt en hun hoofd voortdurend naar buiten gedraaid.
Om ervoor te zorgen dat het positieve effect van het longeren niet verloren gaat, is het een goed idee om bijvoorbeeld bijzetteugels te gebruiken. Deze simuleren de hand van de ruiter en geven het paard een zekere sturing, zodat het niet naar buiten uitwijkt. Bovendien kan het paard worden gedwongen op het bit te leunen. Wanneer je de bijzetteugels vastgespt, moet je echter oppassen dat je ze niet te strak vastgespt, zodat het paard niet achter de verticaal komt en zich opkrult. Dit zal het tegenovergestelde effect hebben.
Slofteugels kunnen op vele manieren worden gebruikt en kunnen, afhankelijk van hoe ze zijn vastgegespt, het paard aanmoedigen zijn hals te laten zakken of meer rechtop te gaan staan.
Verder kan je gebruik maken van longeer- en trainingshulpen die ook achter de longeersingel werken. Veel hulpmiddelen concentreren zich op de houding van het hoofd en de hals, terwijl de achterhand wordt verwaarloosd. Dit kan worden verholpen met een trainingstuig dat de achterhand actief betrekt bij de training en een voorwaarts-neerwaartse strekking bevordert.
Hoe werken den verschillende hulpteugels?
Een bijzetteugel bestaat uit twee leren riemen die aan de singel en de bitring worden bevestigd. Zij omkaderen het paard aan beide zijden, maar laten geen voorwaartse en neerwaartse strekking toe. Als het paard zijn hoofd laat vallen, werken de bijzetteugels naar achteren en komt het paard achter de verticaal. Daarom zijn ze hoogstens geschikt voor longeren of voor beginners in de zittraining.
Driehoeksteugels worden aan de zijkant van de singel onder de zadelklep vastgegespt, lopen door de bitringen en eindigen tussen de voorbenen bij de onderbuiks singel. Aangezien de teugels soepel door de bitringen lopen, kan het paard zich met deze hulpteugels naar voren en naar beneden strekken. In tegenstelling tot de bijzetteugels hebben driekhoeksteugels geen zijdelingse begrenzing. Ook hier geldt: niet te strak vastgespen, want anders kan de neus van het paard achter de verticaal komen en dus erg naar voren lopen, wat een belemmering is voor een correcte training.
Slofteugels zijn zeer variabel in hun gebruiksmogelijkheden en kunnen zowel de strekhouding als de rechthouding bevorderen, afhankelijk van de wijze waarop zij zijn vastgegespt. Slofteugels bestaan uit twee riemen die worden bevestigd aan de zijkant van de tules die zich voor de zadelkast bevinden, vervolgens door de bitringen worden gehaald en ter hoogte van het neusgewricht in de singel worden vastgegespt. Dit geeft het paard niet alleen een lichte zijdelingse terughoudendheid, maar bevordert ook een hogere hoofdhouding. Afhankelijk van de hoogte waarop de riemen worden vastgegespt, wordt dit effect versterkt of afgeremd. Bovendien kunnen slofteugels worden vastgegespt als een driehoeksteugel indien een voorwaarts-neerwaartse strekking moet worden bereikt.
Slofteugels horen alleen thuis in ervaren en gevoelige ruiter handen! Ze werken als een katrol, soms verdubbelen ze de trekkracht op het bit. Slofteugels worden aan de buikriem vastgemaakt, lopen tussen de voorbenen tot aan de bitringen en worden tenslotte in de hand van de ruiter gehouden. Hierdoor heeft de ruiter in totaal vier teugels in zijn hand. Slofteugels zijn ontworpen om de ruiter te helpen een paard te corrigeren dat opwaarts duwt. Het is noodzakelijk dat de ruiter gevoelig genoeg is om zoveel kracht op het bit uit te oefenen als nodig is om het paard te laten reageren. Dan moet hij onmiddellijk weer wijken. Slofteugels dienen om te corrigeren, maar niet om het hoofd van het paard naar beneden te trekken. Als het paard in een correcte houding loopt, zullen de slofteugels doorhangen.
Welke hulpteugels gebruik je op het platteland?
Rijden op het platteland is een andere situatie dan rijden in een beschermde omgeving, zoals een binnenbak of een rijbak. Op het platteland loopt het paard op verschillende ondergronden en moet het zich dus bijzonder goed in evenwicht kunnen houden, waarvoor het zijn hoofd nodig heeft. Het paard heeft ook zijn hoofd en hals nodig in momenten van angst. Indien hij echter in zijn vrije beweging zou worden beperkt door hulpteugels, zou dit kunnen leiden tot spanning of, in het ergste geval, tot gevaarlijke valpartijen. Daarom is het niet aan te raden om met hulpteugels op pad te gaan.
De uitzondering hierop is de martingaal, die een bijzondere plaats inneemt onder de hulpteugels.